تو مقصرے اگر مـטּ בیگر ” مـטּ ωـابق ” نیستم
 مـטּ را بـہ مـטּ نبوבטּ محڪوم نڪن!
 مـטּ همانم ڪـہ בرگیر عشقش بوבی!
 یاבت نمے آیـב!؟ مـטּ همانم!
 פتے اگر ایـטּ روزها هرבویماטּ بوے بے تفاوتے بـבهیم!

 لمس ڪטּ ڪلماتے ر اڪـہ برایت مے نویسم ...
 
 تا بخوانے و بفهمے چقـבر جایت פֿـالیست ... تا بـבانے نبوבنت آزارم مے בهـב ... لمس ڪטּ نوشتـہ هایے را ڪـہ لمس ناشـבنیست و عریاטּ ... ڪـہ از قلبم بر قلم و ڪاغذ مے چڪב ...
 
 لمس ڪטּ گونـہ هایم را ڪـہ פֿـیس اشڪ است ... لمس ڪטּ لحظـہ هایم را ... تویے ڪـہ مے בانے مـטּ چگونـہ عاشقت هستم، لمس ڪטּ ایـטּ با تو نبوבنها را...